donderdag 7 april 2011

Mogollon Rim in een sneltreinvaart

Toen we gisteravond na een flinke onweersbui in Silver City de weerberichten checkten schrokken we flink. 
 Voor Show Low en Mogollon Rim werd er heel slecht weer voorspeld. Temperaturen rond het vriespunt, storm en vooral sneeuw. Niet abnormaal voor deze tijd van het jaar als je bedenkt dat het in de bergen ligt, maar toch. Twee dagen geleden werd er nog 25 graden en prachtig zonnig weer voorspeld. We hadden eigenlijk speciaal voor deze twee dagen de zwaardere 4WD jeep gehuurd want je vindt er jeeproutes door canyons en over bergpassen. Helaas, soms zit het tegen. Desondanks was het vanochtend nog prachtig weer, al was het wel al flink fris. We konden hierdoor gelukkig de geplande hike over de Catwalk door een van de mooiste canyons van New Mexico wel gewoon lopen. Je kunt bij de route afwisselend kiezen voor een makkelijk, bijna rolstoelvriendelijke pad over bruggetjes of via rotspaden klimmen en klauteren. 
We hebben natuurlijk voor de moeilijkere route gekozen en ondanks de kou kwamen we toch flink aan het zweten. 
Toen we zo'n drie uur later in Show Low aankwamen hebben we toch maar even het geboekte hotel afgezegd en zijn we doorgereden. De wolkenlucht werd steeds donkerder.
Iedere keer verschoof het stoppunt steeds verder. Toen we na bijna een dag in de auto de bergen achter ons lieten en we Prescott bijna inzicht hadden zijn we doorgereden naar het motelletje waar we eigenlijk pas morgen zouden overnachten. 
 Gelukkig was ons challetje nu al beschikbaar en het was op loopafstand naar het centrum waar de beide eigenaren ons een leuke kleine pizzeria hadden aangeraden. Even wat anders na twee weken mexicaanse keuken!

Prescott is echt een leuk stadje. Het was ooit de eerste hoofdstad van Arizona. In het historische centrum stikt het van de leuke kroegen en restaurants. We zijn nog even gaan na borrelen in het Palace Bar & Restaurant. In de stadsbrand van 14 juli 1900 hebben de stamgasten van het hotelrestaurant, de zware eikenhouten bar losgeschroeft en naar de straat gedragen. Waar ze vervolgens vanaf hun barkruk de verwoesting van hun stamkroeg gadesloegen. Na wederopbouw werd dezelfde bar weer in het cafe geinstalleerd. Daarna heeft het nog gefigureerd in diverse westerns als stereotiepe cowboykroeg.

De antieke barkrukken zaten echter voor geen meter en we vielen bijna in slaap, dus snel trug naar ons cozy moteltje....

Geen opmerkingen:

Een reactie posten